Jak rozwija się i kształtuje samoocena?

Poczucie własnej wartości rozwija się i kształtuje w dzieciństwie i młodości; jest to część dojrzałości osoby, ponieważ jest to podstawowy wskaźnik jej rozwoju. Widać to w sytuacjach, w których musi się przejawiać równowaga lub, być może, pewna obojętność na sytuacje, które można relatywizować, czyniąc je tymczasowymi.

Przez całe życie danej osoby zdarzają się chwile, w których, w zależności od poziomu poczucia własnej wartości, które pokazuje jednostka, można stać się szczęśliwym lub, przeciwnie, może to być przypadek generowania chorób i złożonych sytuacji w ci, którzy mogą w pełni żyć.

Wszystko to ma wiele wspólnego z oddaniem, które zostało poświęcone poczuciu własnej wartości przez całe życie osoby, ważne jest, aby edukować dziecko, aby rozwijało się ze zdrowej i pozytywnej samooceny.

Czym jest samoocena?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, konieczne jest, aby osoba spojrzała na swoje wewnętrzne „ja”, introspekcję, w której rozpoznają siebie i obserwują, na jakim są poziomie.

Poczucie własnej wartości, które powstaje w wyniku postrzegania własnych cech osobistych, ponieważ jest to sposób na odzwierciedlenie i odczucie, że jednostka ma.

Podobnie samoocena rodzi się w tym samym czasie, co samo dziecko, od formowania „obrazu siebie” i dokonywanej oceny osobistej. Uwzględniając doznania pojawiające się przez całe życie, poczucie własnej wartości jest zgodne.

Dlatego jest to ciągła samoocena, którą robią inni, i która ostatecznie jest ekstrapolowana na własną opinię. Jest to uzależnione od tego, czy osoba jest ceniona mniej więcej, a zatem wpływa to na osiągnięcie ich celów w ciągu życia.

Musimy również odnieść się do bezpieczeństwa, które osoba wykonuje w swoich zadaniach, ponieważ z poczucia własnej wartości wynikają filary motywacji osobistej, ponieważ przed pozytywnym i odpowiednim poczuciem własnej wartości osoba nie stawia barier i dąży do pokonać, pozostawiając na boku ewentualną porażkę, która może dać niską samoocenę.

Istnieje jednak wiele badań, które wskazują, że samoocena jest uwarunkowana postrzeganiem osoby, zarówno pozytywnej, jak i negatywnej, która może mieć na sobie.

Krótko mówiąc, poczucie własnej wartości odpowiada osobistej percepcji, którą dana osoba otrzymuje przez całe życie. Jednocześnie składa się z czynników zewnętrznych, takich jak punkt widzenia środowiska, a czasami, nie zdając sobie z tego sprawy, osoba przyjmuje ją jako swoją i stanowi fundamentalną część samooceny.

Dlaczego poczucie własnej wartości jest ważne dla ludzi?

Z własnej wartości jednostki wydobywany jest ich udział w życiu iw społeczeństwie. Podobnie wpływa również na ich rozwój osobisty i ich włączenie do społeczeństwa.

Przed pytaniem, czy samoocena jest ważna dla rozwoju osoby, odpowiedź jest prosta: wysoka i pozytywna samoocena oznacza optymalne postrzeganie rzeczywistości, a zatem odpowiednią komunikację społeczną i interpersonalną.

W ten sposób zmniejsza się poziom obrazów stresu i lęku, które osoba może manifestować w różnym czasie.

Dlatego możemy określić, że rozwój poczucia własnej wartości to uczenie się, a to może być modyfikowane z czasem, jak każda inna wiedza.

Jak powstaje poczucie własnej wartości?

Poczucie własnej wartości wiąże się z samowiedzą osoby. To jest coś, co jednostka, poprzez swoje własne doświadczenie i uczucia, rozwija się przez całe życie.

Dziecko nie rodzi się z rozwiniętą samooceną, jest nabywane z upływem czasu, poprzez związek, który manifestuje się ze środowiskiem i wynik, jaki ma na nim.

Musimy jasno powiedzieć, że dla wykształcenia poczucia własnej wartości istotne jest wykształcenie, które otrzymuje dziecko, a to wynika ze stylów wychowawczych przekazywanych w rodzinie. Dlatego ustanowienie standardów jest, na przykład, główną osią w edukacji samooceny.

Następnie przeanalizujemy dwa kluczowe etapy uczenia się człowieka, a zatem samooceny:

W dzieciństwie

Od momentu urodzenia zaczyna się formować koncepcja siebie. Jest to początek obserwacji i analizy samego ciała ludzkiego, w którym osoba uświadamia sobie, że jego ciało składa się, między innymi, z dwóch ramion, dwóch nóg i głowy.

Nadszedł czas, aby sprawdzić, czy absolutnie wszystkie jednostki są różne, a samo społeczeństwo ustala parametry, w których między ludźmi powstają akceptacje i odrzucenia. Dlatego z tego pomysłu dziecko zaczyna walczyć między akceptacją a odrzuceniem.

W okresie dojrzewania

Poszukiwanie własnej tożsamości jest tym, co sprawia, że ​​etap młodzieńczy jest najtrudniejszy, jeśli to możliwe, wśród wszystkich tych, które człowiek rozwija przez całe życie. Z tego powodu jest to wsparcie, którego środowisko potrzebuje, aby wypracować odpowiednią samoocenę w swoim rozwoju.

Istnieje szeroka zmiana, ponieważ nastolatka wychodzi z domu, aby szukać niezależności poza nią. Dlatego ważne jest, aby w dzieciństwie wykazywać poczucie własnej wartości, aby młody człowiek mógł pomyślnie przejść ten etap.

Jakie filary wspierają poczucie własnej wartości?

Istnieją badania, które pokazują pewne fundamentalne filary w kształtowaniu poczucia własnej wartości: skuteczności i godności.

Co wpływa na kształtowanie poczucia własnej wartości?

Krytycy są bez wątpienia twórcami poczucia własnej wartości lub destrukcyjnymi w zależności od przypadku. Dlatego często cytuje się inne osoby jako osoby zaangażowane w to szkolenie, ponieważ w zależności od poziomu rozwoju samooceny krytyka wpływa w ten czy inny sposób.

Jest to informacja, którą osoba ratuje i ocenia, ponieważ przyjmuje ją jako swoją i, w taki czy inny sposób, rozbrzmiewa. Niewątpliwie narzędzie to może być zarówno pozytywne, jak i negatywne. Jeśli jest negatywny, może ustąpić miejsca dezorientacji, powodując, że czują się źle i przenoszą niepewność.

Jak rozwija się poczucie własnej wartości?

Samoocena jest częścią rozwoju poczucia własnej wartości, o którym wspomnieliśmy wcześniej, jako podstawowego elementu.

Możliwość tworzenia pozytywnej lub negatywnej samooceny może zawsze występować, ponieważ jednostka pozostaje w stałym związku ze środowiskiem. Poczucie własnej wartości porusza się w tych samych kontekstach, w których osoba to robi, od rodziny po samą szkołę.

Dlatego jego rozwój jest istotny, ponieważ ingeruje w tworzenie osobowości jednostki. Jeśli jest pozytywny, będzie sprzyjać autonomii osoby i relacji międzyludzkich. Ponadto wpływa to również na cierpienie osoby w różnych sytuacjach, ponieważ może to być przypadek, który generuje negatywną samoocenę ustępującą między innymi różnym zaburzeniom i problemom behawioralnym.

W jaki sposób można poprawić samoocenę?

W obliczu niskiej samooceny należy działać natychmiast, a więc poprawiać ją, aby osoba mogła normalnie żyć. Dlatego poniżej przedstawiono szereg kroków, które należy wykonać, aby zmodyfikować zachowanie w obliczu negatywnego poczucia własnej wartości:

Od negatywnego do pozytywnego

„Cisza” - „Potrzebuję chwili na przemówienie”.

„Dużo mnie kosztuje” - „Jestem w tym całkiem niezły”.

Przestań generalizować

Ludzie mają porażki, a zatem nie wszystkie działania są negatywne, ani nie są wykonywane w ten sam sposób.

W centrum pozytywów

Pozytywny powinien być najważniejszy, ponieważ należy go docenić i podać wartość, ponieważ nie jest optymalne ciągłe poddawanie wszystkich działań ocenie.

Nie używaj porównań

Jednostka musi być świadoma swoich własnych cech. Dzieje się tak, ponieważ każda osoba ma swoją własną cechę i musi rozpoznawać własne ograniczenia, bez dokonywania porównań z innymi.

Własne zaufanie

Wysoka samoocena daje osobie możliwość zaufania do siebie, a tym samym zyskania bezpieczeństwa.