Jakie są elementy ekspresji plastycznej?

Elementy plastycznej ekspresji obejmują zestaw zasobów graficznych, które pozwolą na budowę obrazów zgodnie z intencjami autora. Można wziąć pod uwagę następujące elementy ekspresji plastycznej: punkt, linia, kolor (niektóre zawierają wartość w nim), tekstura, objętość i kształt.

Należy zauważyć, że niektórzy autorzy obejmują również innych, w wyniku zmian, które pojawiły się w historii sztuki. Te zasoby, typowe dla sztuk plastycznych, charakteryzują się tym, że mają określone zasady i reguły, a także różnorodne reprezentacje, które same w sobie są rodzajem języka o strukturze.

Dzieło sztuki może kontemplować każdy z elementów plastikowych, ale niekoniecznie wszystkie, ponieważ jego użycie będzie podlegać celom artysty.

Główne elementy plastycznej ekspresji

Kropka

W sztukach plastycznych punkt ma podstawową rolę jako podstawowy element graficzny dla kompozycji obrazów. Oznacza to, że jest to minimalna jednostka reprezentowana w płaszczyźnie. Oto niektóre główne cechy tego punktu:

- Może być generowany przez mały znak na powierzchni wykonany dowolnym narzędziem: ołówkiem, pędzlem, pędzlem, między innymi.

- Twórz napięcie i kierunek.

- Z punktu widzenia wyłaniają się bardziej złożone formy; jest tak dlatego, że jego krawędzie, będąc elastycznym, pozwalają mu dostosować się i przekształcić w inne elementy.

- Sekwencja punktów generuje linię.

- Umieść pojedynczy w płaszczyźnie, punkt generuje przyciąganie.

Wyrażenia punktowe

Zdaniem ekspertów punkt ten odegrał istotną rolę w rozwoju historii ludzkości. Na przykład wskazano, że dzięki temu człowiek był w stanie wyrazić doznania, jednocześnie konstruując formę komunikacji. Dlatego otrzymujesz:

- Pierwsze ustalenia tego punktu są widoczne w malowidłach jaskiniowych wykonanych podczas Prehistorii. Ten etap jest uważany za źródło ekspresji artystycznej.

- Z biegiem czasu stał się kluczowym elementem dla innych manifestacji poza światem sztuki jako konsekwencja postępu technologii. Przykładem tego jest termin piksel.

- To podstawa trendów artystycznych, takich jak pointylizm i pikselizm. Ten ostatni odpowiada niedawnemu ruchowi artystycznemu.

Linia

Osiągnięcie szeregu punktów w płaszczyźnie tworzy linię. Podobnie jak w poprzednim przypadku linia może generować dynamikę i napięcie, jak to możliwe.

Z tego wynikają dwa typy: linia geometryczna, która jest wyrażona jednolicie; i linia plastyczna, której linia jest wolna i prawie nieskończonych odmian.

W ten sam sposób linia ma szereg atrybutów:

Intensywność

Ma to związek z naciskiem instrumentu, który wykonujemy na powierzchni roboczej.

Grubość

Jest to związane z intensywnością uderzenia: im większa intensywność, tym grubsza linia.

Jednorodność

Jest to ciągła produkcja linii, ale utrzymanie jej wyglądu.

Poprzez linię można znaleźć serię konotacji. Na przykład, jeśli chcesz mieć poczucie odpoczynku, idealna jest linia prosta. Jeśli jednak chcesz wygenerować chaos lub chaos, możesz użyć zygzaka lub falistych linii.

Tekstura

Tekstura jest związana z wyglądem powierzchni materiałów i struktur, które są częścią elementów kompozycji.

Ponadto odczucie tekstury daje to, co można odczuć poprzez dotyk (twardy, miękki, szorstki) i wzrok (nieprzezroczysty, przezroczysty, jasny, metaliczny, opalizujący).

Istnieją dwa typy:

Naturalna tekstura

To, co jest postrzegane w elementach natury: od kory drzewa do skóry zebry.

Sztuczna tekstura

Odpowiada materiałom i powierzchniom stworzonym przez człowieka. Stal i koronka są przykładami tego typu tekstur.

Teksturę można wyrazić w różnych obszarach:

- W rzeźbie decyduje powierzchnia materiału dzieła, a także odtwarzanie go w pracy. Dzięki temu kawałek może być zimny, ciepły, mocny lub miękki.

- W obrazie wyraża się, ponieważ praca jest w płaszczyźnie dwuwymiarowej. Artysta używa obrysu, narzędzi i koloru do generowania różnych typów tekstur. Na przykład szpatułki i szczotki z twardym włosiem dają wrażenie sztywnych i mocnych powierzchni.

Kolor

Jest uważany za jeden z najbardziej złożonych elementów w kompozycji, ponieważ zasadniczo jest to światło, które odbija się na powierzchni przedmiotów.

Jeśli chodzi o sztuki plastyczne, kolor opiera się na teorii koloru, zasobu, który pozwala na użycie tego elementu do uzyskania pożądanego rezultatu.

Kolor był przedmiotem badań zarówno artystów, jak i naukowców. Początkowo zakładano, że istnieją trzy podstawowe lub prymitywne kolory: żółty, niebieski i czerwony. Z tych kolorów pojawiają się pozostałe zakresy.

Jednak nauka i technologia były odpowiedzialne za przedłużenie klasyfikacji, aby zrobić to w następujący sposób:

Synteza addytywna

Podstawowe kolory to czerwony, zielony i niebieski. Pochodzą one ze źródeł światła, które po dodaniu tworzą jaśniejsze odcienie. Służą do oświetlenia.

Synteza subtraktywna

Pigmenty prowadzą do odejmowania koloru. Podstawowe kolory to cyjan, magenta i żółty. Kolory te są powszechnie używane do drukowania i używania atramentów.

Tradycyjna klasyfikacja

Powstają z połączenia tradycyjnych i powszechnie znanych kolorów: żółtego, niebieskiego i czerwonego. Mieszanka tych determinuje kolory wtórne: fioletowy, zielony i pomarańczowy. To jest artystyczne.

Krąg chromatyczny

Poszukiwanie zrozumienia koloru pozwoliło na ukształtowanie koła chromatycznego, zasobu, który pozwala zilustrować interakcję różnych niuansów koloru. Składa się z pierwotnych, wtórnych kolorów i wynikającego z nich związku pierwszych dwóch.

Z drugiej strony, białe i czarne nie są dodawane w okręgu, ponieważ nie są uważane za kolory same w sobie, ponieważ pierwszy reprezentuje obecność światła, a drugi nieobecność światła.

Wartość

Termin ten odnosi się do koloru i ma związek z jasnością i / lub ciemnością określonego koloru. Są one określane przez biel i czerń. Kilka uwag na temat wartości można wymienić:

- Czarny ma indeks zerowej wartości lub brak światła.

- Biel ma indeks wartości maksymalnej i reprezentuje światło.

- Szary to połączenie bieli i czerni; jednak nie jest to wartość.

- Poprzez wartość można określić animozję pracy. Na przykład ciemne odcienie tworzą tajemnicę lub ciężkość po zmieszaniu z innymi kolorami.

- Wartość jest związana z techniką kontrastu.