Interakcja społeczna: charakterystyka i główne typy

Interakcja społeczna to proces, w którym działasz i reagujesz na otoczenie. Obejmuje to działania, które ludzie wykonują względem siebie, oraz odpowiedzi, które dają w zamian.

Jest uważany za dziedzinę badań, znaną również jako mikrosocjologia, stworzoną przez Ervinga Goffmana.

Szybka rozmowa z przyjacielem wydaje się stosunkowo banalna. Goffman argumentował, że te pozornie nieistotne formy interakcji społecznej mają ogromne znaczenie w socjologii i nie należy ich lekceważyć.

Interakcja społeczna jest podstawową cechą życia. Oznacza to, że wszyscy ludzie, z wyjątkiem tych, którzy zdecydowali się być mnichami lub żyć prawdziwie jako pustelnicy, koniecznie muszą codziennie kontaktować się z innymi, praktycznie lub fizycznie.

Zgodnie z porządkiem społecznym obowiązkową normą prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa jest skuteczna interakcja społeczna.

Mikrosocjologia spędziła życie badając, analizując i próbując zrozumieć życie społeczne poprzez interakcje ludzi i sposób, w jaki to robią.

Charakterystyka interakcji społecznych

Kiedy spotykają się dwie lub więcej osób, mogą działać ze sobą na niezliczone sposoby.

Na przykład nieznajomy może zapytać, gdzie jest najbliższy hotel, a inna osoba może dostarczyć niezbędnych informacji. Pytanie w tym przypadku dotyczy bodźca, a podane informacje są odpowiedzią.

Odpowiedź może łatwo stać się bodźcem dziennikarskim, a tym samym prowadzić do nowych odpowiedzi i „zainteresowań”. Jest to interakcja społeczna, która może obejmować dwie lub więcej osobowości, grupy lub systemy społeczne, które wpływają na siebie.

Sama interakcja może obejmować tylko jedną osobę. Taka interakcja ze sobą następuje, gdy ktoś analizuje dany pomysł lub omawia ze sobą zalety i wady ważnej kwestii lub decyzji.

Socjologowie często używają pojęcia „relacji społecznych” jako synonimu interakcji społecznych. Często używana jest również interakcja symboliczna, ale termin ten oznacza interakcję poprzez komunikację międzyludzką.

Interakcja społeczna przejawia się na wiele sposobów. Jedna skrajność jest odzwierciedlona przez bardzo intensywną interakcję, podczas gdy przeciwna skrajność polega na „zerowym stopniu interakcji społecznej” lub całkowitej izolacji.

Na przykład, porzucone dziecko, które nie ma kontaktu z innymi istotami ludzkimi, reprezentuje izolację, która doświadcza zerowej interakcji społecznej.

Rodzaje interakcji społecznych

Erving Goffman, ojciec mikrosocjologii, wyróżnia dwa główne typy interakcji:

1- Skupiona interakcja

To interakcja między grupą ludzi, którzy mają wspólny cel. Ci ludzie mogli być zaznajomieni ze sobą w przeszłości lub zaznajomić się z nimi w pierwszej chwili ich skupionej interakcji.

Przykładem tego jest grupa młodych ludzi, którzy studiują razem na egzaminie końcowym, drużynie piłkarskiej lub uczestnikach koncertu.

2- Interakcja nie jest skupiona

Nie obejmuje żadnego wspólnego celu ani znajomości, nawet podczas procesu interakcji. W rzeczywistości ludzie, którzy wchodzą w interakcje, mogą nie być świadomi swojej interakcji.

Przykładem podanym przez samego Goffmana jest interakcja między pieszymi, którzy unikają katastrofalnych kolizji, przestrzegając znaków drogowych i przepisów.

Cztery kategorie interakcji społecznych

Według Goffmana interakcje społeczne obejmują dużą liczbę zachowań; tak wiele, że w socjologii interakcja jest na ogół podzielona na cztery kategorie.

Są to: wymiana, konkurencja, współpraca i konflikt. Te cztery typy zostaną szczegółowo omówione poniżej:

1- Wymiana

Wymiana jest najbardziej podstawowym rodzajem interakcji społecznych. Ilekroć ludzie wchodzą w interakcje, starają się otrzymać nagrodę lub wrócić za swoje działania. Ta nagroda odzwierciedla, że ​​nastąpiła wymiana.

Wymiana jest procesem społecznym, w którym zachowania społeczne są wymieniane na jakąś nagrodę, za taką samą lub większą wartość.

Nagroda może być materialna (wypłata w pracy) lub nieistotna („dziękuję” od współpracownika). Teoretycy wymiany twierdzą, że nagradzane zachowanie jest powtarzane.

Jednak, gdy koszty interakcji przewyższają nagrody, ludzie prawdopodobnie zakończą związek.

2- Konkurs

Konkurencja to proces, w którym dwie lub więcej osób stara się osiągnąć cel, który tylko jeden może osiągnąć.

Konkurencja jest wspólną cechą społeczeństw zachodnich i podstawą kapitalistycznego systemu gospodarczego i demokratycznej formy rządu.

Większość socjologów postrzega konkurencję jako coś pozytywnego, jako coś, co może motywować ludzi do osiągania celów.

Jednak konkurencja może również prowadzić do stresu psychologicznego, braku współpracy w relacjach społecznych, nierówności, a nawet konfliktu.

3- Współpraca

Współpraca to proces, w którym ludzie pracują razem, aby osiągnąć wspólne cele.

Współpraca to proces społeczny, który prowadzi do działania; żadna grupa nie może wykonać swoich zadań ani osiągnąć swoich celów bez współpracy swoich członków.

Często współpraca współdziała z innymi formami interakcji, takimi jak konkurencja. Na przykład w grze w baseball drużyna będzie współpracować (współpracować), próbując osiągnąć zwycięstwo (cel, który może osiągnąć tylko drużyna).

4- Konflikt

Konflikt to proces, w którym ludzie spotykają się fizycznie lub społecznie.

Prawdopodobnie najbardziej oczywistym przykładem konfliktu jest wojna, ale konflikt można również wykazać w naszych codziennych interakcjach, takich jak spory prawne i spory o religię i politykę.

Konflikt może mieć swoje pozytywne funkcje, takie jak wzmocnienie lojalności grup poprzez skupienie się na zagrożeniu zewnętrznym. Może również prowadzić do zmian społecznych, stawiając problemy na pierwszym planie i zmuszając przeciwne strony do poszukiwania rozwiązań.