Czym jest Oaxaca?

Znaczenie Oaxaca jest „szczytem guajes” i pochodzi od Nahuatl „huaxyácac”. Nahuatl jest rodzimym językiem terytorium Meksyku, który jest nadal używany w niektórych sektorach. Aztekowie wypowiadali wariant obecnego Nahuatl.

Oaxaca znajduje się w południowo-zachodniej części Meksyku i jest piątym państwem o najwyższej okupacji terytorialnej.

Słowo Oaxaca jest formalnie wymawiane jako „oajáka” [oa'xaka] lub „guajáka” [wa'haka].

Możesz być także zainteresowany tradycjami Oaxaca lub jej stref archeologicznych.

Toponomia słowa Oaxaca

Toponimia to dyscyplina badająca analizę etymologiczną nazw, które dostosowują się do lokalizacji geograficznych.

Ogólnie opisują lub wspominają o pewnych istotnych cechach fizycznych miejsca. Krajobrazy, rośliny, zwierzęta, kamienie, kolory, a nawet żyjące tam osobowości mogą być źródłem nazwy miejsca. Tak jest w przypadku Oaxaca.

Nazwa Nahuatl „huaxyácac” została narzucona przez zdobywców Azteków, którzy zbudowali fortyfikacje na tym obszarze w roku 1486.

Słowo „huaxyácac” składa się z dwóch innych. Pierwszy to „huaxín”, co oznacza „guajes” i odnosi się do krzewów o nazwie leucaena leucocephala, które rosną obficie i są rodzime dla regionu Oaxaca.

Drugi to „yacatl”, co oznacza „góra” lub „najwyższy punkt miejsca”. Inną interpretacją tego słowa jest „nos”, ale dotyczy to również wszystkich rodzajów kończyn.

Ta fortyfikacja była w najwyższym punkcie i miała na celu pilnowanie Zapoteków.

Aby rozwinąć osadę, Aztekowie zbudowali swoje domy, wyburzając część lasu, który otaczał ten obszar.

W ten sposób nazwa „huaxyácac”, to znaczy „szczyt góry”, odnosi się do tej sytuacji geograficznej.

Fonetyka Oaxaca

W słowie Oaxaca „x” jest używany dla dźwięku „j”. To samo powtarza się w słowach takich jak Meksyk i Teksas.

Royal Spanish Academy (RAE) wyjaśnia:

„ W średniowieczu x reprezentował również głuchy, fikcyjny dubatalny dub fonem, który od XVI wieku przekształcił się w fikcyjny frazer velar dull wspomnianego (...) wymowa tego x, w tych i innych słowach, jest frikatywna velar głuchy, to znaczy brzmi jak j; stanowi zatem błąd ortograficzny, aby wyrazić go jako ks . ”